Jest to programowane urządzenie elektroniczne, które przetwarza dane, przeprowadza obliczenia i wykonuje inne zadania na elementach symbolicznych. Należy wiedzieć, że istnieją 3 typy komputera:

a). komputer cyfrowy.

b). komputer analogowy.

c). komputer hybrydowy – mający cechy komputera cyfrowego i analogowego.

Trzeba wiedzieć, że mikrokomputery (komputer osobisty) są najmniejszymi, najbardziej rozpowszechnionymi komputerami używanymi w małych firmach, w domach i szkołach. Są przeważnie komputerami jednostanowiskowymi. Znów minikomputery stosowane są w średniej wielkości firmach oraz na wydziałach wyższych uczelni, mogą obsługiwać jednocześnie od 10 do 200 użytkowników. Komputery typu mainframe (duże systemy komputerowe) mogą obsługiwać jednocześnie kilkuset użytkowników, używane są przez duże organizacje, jak na przykład przedsiębiorstwa państwowe i placówki rządowe. Należy wiedzieć, że superkomputery używane są przy wysoce skomplikowanych zagadnieniach naukowych, jak analizowanie wyników eksperymentów fizyki jądrowej i prognozowanie pogody. Współczesne mikrokomputery mają najrozmaitsze rozmiary: od zasilanych bateryjnie kieszonkowych komputerów personalnych, elektronicznych organizatorów, komputerów personalnych typu laptop i notebook do wolno stojących stacji, które mogą obsługiwać lokalne sieci lub pracować jako minikomputery. W większości produkowanych obecnie minikomputerów stosuje się tanie mikroprocesory, a komputery zbudowane z kilku mikroprocesorów zaczynają współzawodniczyć z tradycyjnymi typami dużych systemów komputerowych i mikrokomputerów.

Historia – należy wiedzieć, że autorem jednego z pierwszych mechanicznych urządzeń liczących był B. Pascal. Skonstruował on około 1645 roku arytmometr, który miał pomóc w zliczaniu podatków. Pewne udoskonalenia w maszynie Pascala poczynił w 1694 roku G.W. Leibniz; własne urządzenia liczące, wykonujące podstawowe operacje matematyczne stworzyli także W. Schickard i S. Morland. Ch. Babbage w 1833 zaprojektował uniwersalną autonomiczną maszynę analityczną, wyposażoną w pamięć i jednostkę liczącą sterowaną programem zapisanym na perforowanych kartach. Maszyna, złożona z tysięcy ruchomych części, nie została jednak nigdy zbudowana w całości. Istotne udoskonalenie maszyn matematycznych nastąpiło w okresie II wojny światowej, a ich głównym odbiorcą stałą się wojsko. Pierwszą działającą, w pełni programowaną maszyną cyfrową produkowaną seryjnie (używaną wyłącznie do łamania szyfrów), był Colossus, stworzony przez zespół matematyków i inżynierów brytyjskich pod kierownictwem profesora M. Newmana. W 1944 roku J. Aiken wraz ze współpracownikami z Uniwersytetu Harvarda zakończył prace nad pierwszym dużym komputerem elektromechanicznym, ogólnego zastosowania MARK I (inna nazwa: ASCC, skrót od angielskiego „Automatic Sequence Controlled Calculator). W 1945 roku pojawiła się maszyna cyfrowa ENIAC, pierwszy komputer, w którym zastosowano elementy elektroniczne.

Zalety komputerów All-in-One. Dlaczego komputery All-in-One nie są już tylko dla studentów?

Jakie są główne elementy komputera?

Należy wiedzieć, że sercem komputera jest centralny ośrodek opracowywania danych, który realizuje wszystkie obliczenia. Wspomagany jest przez pamięć, zawierającą aktualny program, dane i tablice logiczne pomagające w przesyłaniu informacji w systemie. Poza tym, elementem komputera, jest główny układ zasilający, układ chłodzący (stosowany w minikomputerach i komputerach typu mainframe), obwód sterujący, odpowiadający za kontrolę dołączonych urządzeń zewnętrznych, tzw. urządzeń peryferyjnych (na przykład klawiatura i monitor), będących urządzeniami wejścia i wyjścia komputera, napęd dysków do przechowywania dużej ilości danych i drukarka będąca urządzeniem wyjściowym.